Er zijn van die krantenberichten waar je geen touw aan vast kunt knopen. Vandaar dat ik het volgende stukje uit de Limburger van gisteren maar integraal overneem in de hoop dat iemand een tipje van de sluier, die er voor mij toch overheen hangt, of misschien zelfs nog meer kan oplichten:

Na Elst en Emmen kan ook Eijsden zich binnenkort verheugen op een vingerhoed met een eigen gemeentewapen. Niemand minder dan oud-PGE-raadslid André Wolfs maakt zich er sterk voor. Toestemming van de gemeente voor het gebruik van het wapen heeft hij al. Deze week is hij in Rotterdam bij een beoogd producent. "Het is toch te gek voor woorden. Iedere zichzelf respecterende gemeente heeft een vingerhoed met het wapen van dorp of stad. Daar kan Eijsden toch niet bij achterblijven", betoogt Wolfs, die zelf ook vingerhoeden verzamelt. "Behalve het gemeentewapen zou ook het veerpontje of het gemeentehuis op het vingerhoedje afgebeeld kunnen worden", denkt hij.

Na lezing van dit bericht bleef bij mij de vraag hangen of ik gek was geworden of mogelijkerwijs een nieuw cultureel verschijnsel had gemist of toch nog niet helemaal was doorgedrongen tot de kern van wat zo eigen is aan Limburg. Want wat moeten we met een vingerhoed met een gemeentewapen erop in hemelsnaam aan? Is er iemand die mij van deze twijfel, deze onzekerheid, die aan mij blijft knagen, kan verlossen? Ik blijf er namelijk geen bal van snappen.